HÜZÜN MEVSİMİ
Gece bir tabut gibi çöker omuzlarıma
Bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
Hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi
Yıldızlar sayılmaz; hasret uzakta
Hasreti bir ben bilirim,
Bir de gecenin gözlerindeki baykuş
Baykuş kötü kuş, baykuş çirkin kuş
Onu hüznümle güzelleştiririm, hüznümle
süsler, bir damın üstüne oturturum
Süsler, damımın üstüne